ႏိုင္ငံျခားတိုင္းျပည္မ်ားကိုၾကြေရာက္ၿပီး ပညာေတာ္သင္ၾကားၾကသည့္ သံဃာေတာ္ေတြကို လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကပိုက္ဆံေပါတယ္ဆိုၿပီးေတာ့အထင္ရွိၾကပါတယ္၊ႏိုင္ငံျခားကိုပညာေတာ္သင္လာၾကတဲ့သံဃာေတာ္တိုင္းပိုက္ဆံခ်မ္းသာလို႔လာၾကတာမဟုတ္ပါဘူး။ေခတ္မွီဗုဒၶပညာရပ္ေတြကို ဆည္ပူးသင္ယူၿပီး အမိႏိုင္ငံေတာ္မွာ ျပန္လည္ ျဖန္႔ျဖဴခ်င္ၾကလို႔သာ အစားအေသာက္ အေနအထိုင္ပင္ပန္းဆင္းရဲခံၿပီးေတာ့သူတပါးတိုင္ျပည္ေတြမွာသြားေရာက္ပညာေတာ္သင္ၾကားေနၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာ ဆရာေတာ္မ်ားကေတာ့ ေရွ႕ဘုန္း ေရွ႕ကံ ေကာင္ၾကလို႔ ေငြေရးေၾကးေရ မပူပင္ရေပမဲ့ အမ်ားစုကေတာ့ အေတာ္ကိုရုန္ကန္ၿပီးမွ လာၾကရတာမ်ားပါတယ္။ အဲဒီလို ရုန္းကုန္ၿပီး ပညာေတာ္သင္လာခဲ့တဲ့အထဲမွာ က်ဳပ္တို႔ရဲ႕မိတ္ေဆြႀကီး ကိုဣႏၵာစရိယရဲ႕ အျဖစ္ကေတာ့ တကယ္ကို ေျပာစမွတ္တြင္ေလာက္တယ္။
ကိုဣႏၵာစရိယကအထက္အညာသားဇာတိကမႏၱေလးတိုင္း၊ငန္းဇုန္ၿမိဳ႕နယ္၊စီထိန္းရြာသားေပါ့၊ငယ္ငယ္ကေလးဘ၀ကတည္ကကိုရင္၀တ္ၿပီးကတည္းကသာနာ့ေဘာင္မွာေပ်ာ္ေမြ႔ၿပီးမထြက္ေတာ့တာ၊ အရြယ္ေရာက္လို႔စာသင္လိုက္ စာေမပြဲေတြ အလီလီေအာင္ၿပီး ဗုဒၶတကၠသိုလ္(မႏၱေလး) ကေနေတာင္ ဓမၼာစရိယ ဘီေအ ဘြဲႀကီးကိုေတာင္ဆြတ္ခူးႏိုင္ခဲ့လို႔ ဆရာဘုန္းႀကီးနဲ႔ ခမည္ေတာ္။မယ္ေတာ္အပါအ၀င္ တရြာလံုးေပ်ာ္မရံႈး ဂုဏ္ယူလို႔မရံႈးျဖစ္ေနၾကတယ္ေပါ့။
ကိုဣႏၵာႀကီးကလည္းစာႀကိဳးစားခ်င္စိတ္ရွိတယ္ဒီေနနဲ႔ရပ္မေနခ်င္ပဲသီရိလကၤာကိုသြားၿပီးအမ္ေအဘြဲအတြက္စာသင္ခ်င္ေသးတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ခက္တာက ပညာသင္စရိတ္ကမ်ားလြန္းေတာ့လည္း အခက္ေတြ႔ေနတယ္၊ ဒီအေၾကာင္းကို ဆရာဘုန္းႀကီးကို ေလွ်ာက္ျပေတာ့ ဆရာဘုန္းႀကီးက အားရ၀မ္းသာ သြားဖို႔တိုက္တြန္တယ္ ``ငါ့တပည့္ႀကီး သြားမွာသာသြားစမ္းပါ ေငြေရးေၾကးေရး ဘာမွမပူနဲ႔ ဒီလိုႏိုင္ငံျခားကိုသြား ၿပီး ပညာသင္ခြင့္ရဘို႔ဆိုတာလြယ္တာမွမဟုတ္တာ မင္းသြားဘို႔လာဘို႔သာ လုပ္ေတာ့ က်န္တာငါ့တာ၀န္ထား ´´ လို႔ အားေပးခ်ီေျမွာက္တာေၾကာင့္ ပတ္(စ္)ပို႔ ေတြ ဗီဇာေတြလုပ္ဖို႔ ရန္ကုန္ဆင္းလာၿပီး လုပ္စရာအားလံုးၿပီးလို႔ သြားဘို႔ ရယ္ရီျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့မွ ရြာကိုျပန္လာတယ္၊ ရြာေရာက္ေတာ့ ဆရာဘုန္ႀကီးနဲ႔ ရြာက ဒကာဒကာမေတြက ပညာသင္စရိတ္၀ိုင္းလႈၾကတယ္ ၊ကိုဣႏၵာစရိယကလည္း ရြာကဒကာ ဒကာမေတြကိုသနားလို ႔ပိုက္ဆံကို အလႈမခံခ်င္ဘူး ဒါေပမဲ့ ဆရာဘုန္းႀကီးက ရြာသားေတြအားလံုး ကုသိုလ္ရေအာင္ဆိုၿပီးစီစဥ္တာမို႔ အသာပဲေနလိုက္ရတယ္၊ဒီလိုနဲ႔ ႏိုင္ငံျခားကိုသြားခါနီး ေတာ့ တရြာလံုး ကေလးလူႀကီးမက်န္ လာေရာက္ကန္ေတာ့ ႏွတ္ဆက္ၾကတာေပါ့။
အဲဒီထဲမွာေနရာတကာစပ္စပ္ပါတဲ့`ကိုေပါက္´ဆိုတဲ့ဒကာကလဲလာေရာက္ကန္ေတာ့ႏွတ္ဆက္ၿပီးေတာ့ေလွ်ာက္တယ္ ဆရာေတာ္ေရ သူမ်ားႏိုင္ငံမွာ က်မၼာေရးလဲ ဂရုစိုက္ စာလလည္းႀကိဳးစားေနာ္ ဦးဇင္ခုလို ႏိုင္ငံျခားကိုပညာေတာ္သင္သြားရတာ တပည့္ေတာ္တို႔ တစ္ရြာလံုး ၀မ္းသာဂုဏ္ယူလို႔ကိုမဆံုးဘူး၊တပည့္ေတာ္တို႔ ရြားနားတစ္ေၾကာမွာေတာ့ခုဆို တပည့္ေတာ္တို႔ရြာ အရမ္းမ်က္ႏွာပြင့္ေနတယ္ဘုရား။ ဦးဇင္းလဲ သီရိလကၤာၾကြ တပည့္ေတာ္တို႔တစ္ရြာလံုးက ဒကာမေတြလည္း အကုန္လံုး `သီရိလကၤာေက´ေတြခ်ည္းပဲျဖစ္ကုန္ၿပီဘုရား။
ဒကာေတာ္ ကိုေပါက္က အဲလိုလဲေလွ်ာက္ေကာ ကိုဣႏၵာ မ်က္ေစ့လည္သြားတယ္ ဟုတ္တယ္ေလလြင္မိုးေက၊ေနတိုးေကလို႔ပဲၾကားဘူးသာ`သီရိလၤာေက´လို႔မွမၾကားဘူတာေလ၊ဒါေၾကာင့္ ဒကာ ကိုေပါက္ကို နာရွင္ေအာင္ထပ္ေမးရတယ္၊``ေနပါဦး ဒကာေပါက္ရယ္ ဦးဇင္ေတာ့ သီရိလကၤာေကလို႔ေတာ့ မၾကားဖူးပါဘူး ရွင္းျပစမ္းပါဦး သီရိလကၤာေက ဆိုတာဘာကိုေျပာတာလဲ´´ လို႔ေမးေတာ့ ``ဟုတ္တယ္ ဘုရား ဦးဇင္သီရိလကၤာကို ပညာေတာ္သင္ၾကြမယ္ဆိုေတာ့ တပည့္ေတာ္တို႔ တစ္ရြာလံုး ပညာပါရမီျဖစ္ေအာင္ တတ္ႏိုင္သ၍ေလးေတာ့ လႈခ်င္တာေပါဘုရား ဒါေပမဲ့ သီႏွံကလဲေပၚခ်ိန္ေရာခ်ိန္မဟုတ္ေတာ့ လက္ထဲမွာေငြမရွိၾကဘူးေလ ဒါေၾကာင့္ႀကံရာမရျဖစ္ၿပီးၿပီး တစ္ရြာလံုးရွိသမွ် အမ်ိဳးသမီးေတြ ေခါင္းက ဆံပင္ေရာင္းၿပီးလႈၾကလို႔ တစ္ရြာလံုး သီရိလကၤာေက ျဖစ္ကုန္တာပါဘုရား´´ ဒကာေပါက္ရဲ႕ ေလွ်ာက္ထားတဲ့စကားေၾကာင့္ က်ဳပ္တို႕ ကိုဣႏၵာႀကီးခ်မွ်ာ `ေဟ´လို႔သာ တစ္လံုးလဲ ေျပာၿပီး ဒကာမေတြကို ေ၀့ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ဟုတ္တယ္တရြားလံုးရွိသမွ် ဒကာမေတြးအားလံုး ေခတ္မီေနာက္ဆံုးေပၚ ``သီရိလကၤာ ဆံပင္ေက´´ေလးေတြ ကိုယ္စိနဲ႔ေလ………။
(ဘ၀အေမာ တခဏသာပဲျဖစ္ျဖစ္ ေျပေပ်ာက္ႏိုင္ၾကပါေစ)
ဓမၼ၀ီရ အရွင္ေတဇနိယ
ကိုလံဘို၊သီရိလကၤာ
Wesite; www.ashintejaniya.com